Oud-Diegem

Diegem is mijn dorp van afkomst, en ik heb altijd veel interesse voor het oude Diegem gehad.  Vandaar deze pagina met fotos.

Diegem was eens een stuk ongeschonden natuur aan de rand van de hoofdstad.  Langs de Woluwebeek en de Holbeek, met haar zes watermolens, lagen tal van vijvers gevoed door tientallen bronnen.  De plantengroei van de Woluwevallei trok de aandacht zowel van kruidkundigen als van zondagswandelaars uit Brussel.

Het volksleven te Diegem was nauw verbonden met de verering van Sint Cornelius.  In de negende eeuw schonk Lodewijk de Vrome de tienden van Diegem aan de abdij van Kornelimünster bij Aken.  Zo werd Sint Cornelius, paus en martelaar uit de derde eeuw, patroon van Diegem.

De bevolking leefde hoofdzakelijk van de landbouw en de ontginning van de zandgroeven.  Niet alleen de volkswoningen, het kasteel en de kerk ter plaatse, maar ook belangrijke bouwwerken in de hoofdstad en waterwerken in Nederland werden uitgevoerd in Diegemse zandsteen.

Sedert de dertiende eeuw worden de heren van Diegem genoemd, zoals Gilbert Van Didengehm (1265) en Jan van Diedeghem (1339).  Achtereenvolgens kwam de heerlijkheid in handen van de families Van Brecht, Oudart, Happart, Piermans, Lanfranchy en Le Boucq de Beaudignies.

De laatste vijftig jaar is Diegem grondig veranderd.  Het modern wegverkeer en de vlieghaven hebben de romantische hoekjes grotendeels opgeslokt.  De vestiging van belangrijke industriële ondernemingen hebben het omvormingsproces bespoedigd.  De pretentieloze prentkaarten van begin twintigste eeuw kwamen net op tijd om de herinnering van oud-Diegem voor het nageslacht te bewaren.

(Uit “Diegem in oude prentkaarten” van de Europese Bibliotheek)